EiB header publiek

Het heden en verleden van Eindhoven

Responsive Navigation

Vrijdag 10 januari 1947

De roofoverval in Strijp opgelost.
Recherche contra vrouwelijk raffinement.
Twee Drentenaren de hoofddaders ?

DE OVERVAL.
Dankzij de buitengewone ijver en de vasthoudendheid van de Eindhovense recherche, is men er na onvermoeid speuren en na talloze moeilijkheden en complicaties opgelost te hebben in geslaagd de bedrijvers alsmede de aanstichters van de roofoverval in Strijp te arresteren. Gezien de moeilijkheden waarmee de recherche te kampen had, o.a. het ontbreken van deugdelijke aanknopingspunten, is het tot klaarheid brengen van deze zaak een succes, waarop de Eindhovense recherche met recht trots zijn. Ook in de stad zal de oplossing van deze geruchtmakende zaak de verdiende waardering vinden.
Zoals U zich herinnert, werd in de nacht van vrijdag 8 nov. door twee gemaskerde personen een roofoverval gepleegd bij de groentegrossier: Th. v.. Gameren in de Zeelsterstraat.
Bij de worsteling  die in het donker ontstond schoot een der bandieten, die reeds overmeesterd was door de heer Th. v. G. en de ter hulp gesnelde H .v. G. in het wilde weg zijn revolver leeg, waardoor hij wist te ontkomen. De ander was reeds eerder op de vlucht geslagen. De heer H. v. Gameren werd levensgevaarlijk getroffen door een schot in de buik, doch is nu in zoverre hersteld, dat levensgevaar geweken is, De heer Th. v. G. werd aan zijn hand gewond, terwijl bloedsporen uitwezen, dat een der inbrekers eveneens gewond was.

STOMME GETUIGEN.
Door de recherche, die onmiddellijk ter plaatse was, werden verschillende voorwerpen gevonden, die de dieven moesten achterlaten n.l. een pistool kaliber 7,65, een gestopte handschoen, een zaklampje en aan het prikkeldraad een rafeltje garen. De kogels die waren afgevuurd bleken echter 9 m.m. te zijn , zodat, de conclusie dat beide daders gewapend waren, voor de hand lag. Het vage signalement luidde : een lange en een kleine man. Deze laatste die licht haar had, heeft geschoten. Diezelfde nacht hield de politie een 50-tal huiszoekingen, die zonder resultaat bleven, terwijl de gevonden voorwerpen door de technische recherche onderzocht werden. Bij het microscopisch onderzoek vond men in de handschoen fruitresten en in de hele Eindhovense fruitwereld werd gezocht naar de personen die aan het signalement beantwoordden. Later werd ook op fruitveilingen buiten de stad gespeurd, doch zonder resultaat. Het onderzoek naar de herkomst van het zaklampje en de daarin aanwezige batterij wees ook niets uit.  Vervolgens werden alle stoppage-inrichtingen en huishoudscholen bezocht, omdat de stoppen van de handschoen op een technisch volmaakte wijze gebeurd was, doch ook dit leverde geen aanknopingspunten op. In alle wasserijen en bij wasvrouwen werd naar met bloed bevlekte kleding gezocht. Talloze mededelingen werden nagegaan b.v.  er had. ergens een hond geblaft, het bleek dat er een vroedvrouw in de buurt was geweest. Op een andere plaats was een Noord-Hollandse auto met Amsterdammers gezien. Het onderzoek wees uit dat het shagsmokkelaars waren geweest, Treinreizigers hadden ‘s nachts mannen door het veld zien lopen. Het betrof hier strikzetters.
Talloze anonieme brieven o.a. van koffiedikkijkers werden onderzocht en op waarheid getest, doch alles zonder resultaat. De Eindhovense grossierscombinatie loofde f.2.OOO- uit, doch het resultaat was nihil. Zelfs in de Eindhovense onderwereld werd over het geval niet gesproken. Dit alles deed bij de recherche het vermoeden rijzen, dat de misdadigers niet in Eindhoven woonden.
Bij diverse ondernemingen werd toen gezocht naar personeel van buiten de stad, en zo kwam men

OP HET GOEDE SPOOR!
Het bleek n.l. dat bij de Bataafse Beton Mij, enkele dagen voor het misdrijf een zekere Jan T.. ontslagen was en dat deze, een klein persoon met Iicht haar, Eindhoven verlaten had. Na talloze nasporingen vond men hen in Emmen ( Drente ),waar hij zijn intrek genomen had bij een zekere T., wiens zoon Dries T. vroeger in Eindhoven gewerkt had. Deze zoon was lang van gestalte ! Bovendien bleek Jan T. zijn pink kwijt te zijn en was reeds 5 x veroordeeld geweest. Hernieuwde onderzoekingen wezen uit, dat de lang Dries op de ochtend na de overval in Eindhoven de trein had genomen. Doch kleine Jan was niet bij hem geweest. Onvermoeid trachtte de recherche nu uit te vinden, hoe de kleine Jan in Emmen was gekomen en het bleek dat hij die bewuste morgen in Boxtel in de trein was gestapt. De groentegrossier J.B. uit de Kerkakkerstraat had hem met zijn wagen daar heen gebracht. Nu vond de recherche

NIEUWE AANKNOPINGSPUNTEN
J.B. was een concurrent van v. Gameren. De handschoen met de fruitrest begon in dit licht bezien, een woordje mee te spreken. Een vriend van Jan T. was knecht bij deze grossier. Deze knecht was met een familielid van Jan T. pas uit Militaire Dienst terug' en beiden bezaten nog revolvers.
Inderdaad bleken de gebruikte pistolen van hen afkomstig te zijn. Hoewel zij van deze zaak totaal onkundig waren en er onschuldig aan zijn, De revolvers had B. onder valse voorwaarden van hen losgekregen. Verder kwam nog aan het licht dat op e avond van de overval de vrouw van J.B. in gezelschap van Jan T. en Dries T. met de stadsautobus naar Zeelst was geweest. De recherche had nu genoeg aanwijzingen en

HET VERHOOR KON BEGINNEN !
Aanvankelijk ontkenden de twee hoofddaders en zij hadden voor alles een verklaring. Doch daar zij steeds van elkaar gescheiden bleven en telkens opnieuw werden verhoord betrapte men hen op tegenstrijdigheden in details. Toen kwam bij stukjes en brokjes de waarheid aan het licht. Tenslotte sloeg de vrouw van J.B. door, en zo vernam de politie de juiste toedracht.

VROUW WAS DE AANSTICHTSTER!
Het echtpaar B. was eveneens afkomstig uit Drente en op een goede dag nodigde mevr. B. Jan T. en Dries T. uit om eens een praatje te komen maken. Zij vertelde aan deze twee, dat ze een geziene figuur was in de Eindhovense onderwereld en dat zij door tips te geven menige zware jongen een goede verdienste had bezorgd. (Hetgeen inderdaad waar is). Toen de twee te kennen gaven dat zij ook wel wat wilden verdienen vertelde de vrouw dat de heer van Gameren soms geweldige bedragen bij zich droeg. Zij adviseerde hen van Gameren te beroven.
Zij wees een straatnaam aan waar dat gemakkelijk  kon gebeuren. Kleine Jan en lange Dries voelden daar niet veel voor, doch de volgende keer had de vrouw een nieuw plan klaar. N.l. een inbraak bij van Gameren. Voor pistolen, maskers, zaklamp en zelfs voor kneveltouw had zij gezorgd en zij wilde zelf mee gaan. Dit werd haar afgeraden en de twee gingen op pad. Achter het huis aangekomen bedachten zij zich echter en toen zij een hond hoorden blaffen en licht zagen maken, gingen zij terug naar het huis van B. met de mededeling dat het te gevaarlijk was. Toen noemden B. en zijn vrouw een andere groentegrossier en men kwam overeen daar het geluk te beproeven. Zover kwam het echter niet, want toen de avond voor deze inbraak aangebroken was, werd besloten eerst nog eens bij v. Gameren te gaan kijken. De twee uitvoerenden werden weer van hun uitrusting voorzien en wisten via een ladder op de zolder bij van G. te komen. Na hun schoenen uitgetrokken te hebben en tussen hun kleren gestopt te hebben, gingen zij naar beneden, waar ze de achterdeur ontsloten en toen op zoek naar buit togen.
Zij verkeerden in de veronderstelling dat de familie boven sliep en groot was hun verbazing toen zij plotseling in de slaapkamer stonden. De heer van Gameren ging onmiddellijk de indringers te lijf en voordat lange Dries wist wat er gebeurde, stond hij buiten. Kleine Jan werd in het donker  overmeesterd door de gebroeders van Gameren, doch hij wist zijn revolver op te rapen en begon in het wilde weg te schieten. Hij schoof H. v. G. in de buik. Th. v. G. in de hand en zichzelf in de vinger en de gebroeders zagen hem ondanks hun moedige optreden ontkomen.
De twee bandieten zijn toen naar de woning van B. terug gekeerd, waar zij hun plunje, waarvan een bepaald kledingstuk van kleine Jan door een schoon moest vervangen worden, uittrokken.
Vrouw B. heeft deze kleren verbrand.
De schrammen die Jan in het gelaat had opgelopen werden door haar weggepoeierd en zij bracht lange Dries naar de trein terwijl haar man kleine Jan naar Boxtel bracht. Het raffinement van deze vrouw blijkt wel uit het feit, dat zij alle gestopte sokken van haar man verbrandde toen zij wist dat de politie de kunstig gerepareerde handschoen bezat. Ook trachtte zij lange Dries nog over te halen een inbraak in Stratum te plegen. Doch, deze verkoos naar Drente te vertrekken, waar de recherche hen omstreeks nieuwjaar arresteerde.
Intussen hebben alle betrokkenen een volledige bekentenis afgelegd.

PIJNLIJKE EPILOOG
Toen maandag de beschuldigde per auto naar Den Bosch gevoerd werden, wist vrouw B. de deur van de politieauto open te werpen en sprong uit de wagen, die een vaart had van plm. 70 km. De rechercheur die haar trachtte tegen te houden, bleef doordat de chauffeur onmiddellijk stopte in de wagen hoewel het niet veel scheelde of hij zou meegetrokken zijn. De vrouw die niet levensgevaarlijk gewond was moest toch naar het ziekenhuis worden overgebracht. Intussen hebben behulpzame vrienden de wagen van B. geleend en bij shag-smokkelen verongelukt.
Dit sensationeel eindbedrijf vormt het voorlopige slot van een der meest opzienbarende misdrijven in onze stad, dat door een voortreffelijk werk der recherche met zo’n prachtig resultaat tot oplossing is gebracht.

(Ria meldde ons later dat Mw. B. haar sprong uit de boevenwagen niet heeft overleefd. Red. )