De Heilige Hartenkerk is, net als vele andere kerken die toen werden gebouwd, modernistisch en sober van stijl, met een vrijstaande klokkentoren. Het is een opvallende ellipsvormige kerk met muren van zeer ruw gebakken bakstenen, hoge ramen en een schuin oplopend plat dak. De opvallende plattegrond en het dak daargelaten, is het een vrij sober bouwwerk. De belangrijkste versieringen vormen de reliëfs van René Smeets rond de hoofdingang. De slanke toren valt op door zijn geknikte muren. De kerk is ontworpen door architecten Cees Geenen en Leo Oskam. De bouwpastoor was pater H.W. Lahaye. De kerk werd in 1963 in gebruik genomen.
De status als parochiekerk ging in 2012 verloren. Toen werd de H. Hartenparochie bij bisschoppelijk besluit onderdeel van de nieuwe parochie Sint Joris, die ook de stadsdelen Strijp, Stratum, Tongelre en de binnenstad omvat. In die constellatie heeft de Heilige Hartenkerk nog drie jaar dienst gedaan, maar in 2015 onttrok het bisdom de kerk aan de eredienst. Het gebouw kreeg een nieuwe bestemming als trampolinecentrum en in 2016 kwam het voormalige godshuis op de gemeentelijke monumentenlijst. Zie ook de foto's 5946, 12361 en 31816. (Red.)